Στις θάλασσες του κόσμου

Με μελαγχολία διάβαζα την κιτρινισμένη από τα χρόνια σελίδα του ημερολογίου σου.Συχνά ένα χαμόγελο αχνοφαινόταν πάνω μου.Δε μ'άρεσε που έπινες καφέ μόνη.Πολλές φορές όταν βλέπω άτομα να κάθονται μόνοι τους σε ένα τραπέζι προσπαθώ να μπω λαθραία στην ψυχή τους.Με μανία έψαχνα να ξεχωρίσω τα φιστίκια που συνόδευαν την μπύρα μου.Με την ίδια μανία έψαχνα ένα ζευγάρι μάτια να με κοιτάξουν παραπάνω από δέκα δευτερόλεπτα,ίσως και να τα ερωτευόμουν αμέσως...Καθώς άλλαξα σελίδα δε μπόρεσα να μην παρατηρήσω το περίεργα σχεδιασμένο καναρίνι που με έκανε να φτερουγίσω και εγώ στο παρελθόν όταν το μολύβι σου το αποτύπωνε σε μια κόλα χαρτί.