Not Saved

Όλα τα ωραία λοιπόν έχουν ένα τέλος, κι εμείς ψάχνουμε ακόμα την αρχή τους. Στο τέλος της κατηφόρας πάντα υπάρχει ένας τοίχος και το μόνο που έχει νόημα είναι το πόσο θα σφίξεις το κορμί σου πριν πέσεις πάνω του, μην προσεύχεστε για μας, δεν υπάρχει συγχώρεση εδώ...Και πόσα χρόνια ξοδέψαμε να λέμε ιστορίες και να κατασκευάζουμε μύθους, να πλάθουμε Νικολαϊδικές γκόμενες, να πουλάμε μέρες και νύχτες, χωρίς φυσικά να περιμένουμε ότι θα πάρουμε κάτι στο τέλος γιατί το ταμείο ήταν μείον από την αρχή και το μαγαζί σε μαλακία σημείο...Τινάζοντας σκόνη από τους ώμους μας, που δεν προλάβαιναν να καθαρίσουν ποτέ, τόσο χώμα που φάγαμε μαλάκα μου...Και τώρα μετράς τις μέρες και ο λογαριασμός δε βγαίνει, δεν προλαβαίνουμε να ξεχρεώσουμε, δε θυμόμαστε πόσα χρωστάμε, προσπαθούμε να μη συζητάμε για όλα αυτά που βρέχουν τα μαξιλάρια μας, μόνο πετάμε τραπουλόχαρτα σε καπέλα ή λεφτά στον άσο της Ιταλίας, κι ο καθένας μας τρέχει να προφτάσει...τι; Τον έρωτα που δεν έζησε και του 'ρθε τώρα στα εξιτήρια, τη γκόμενα που δεν κατάφερε ποτέ να έχει μόνο δικιά του, την ησυχία του όταν κοιμάται το βράδυ, τη Βέρα μας, το Green Park μας, ένα μαύρο Renault εκτροχιασμένο από τα γέλια, μέρες πρακτορείου και Baltika, πέστε μου ρε μαλάκες, τι ψάχνουμε, τι από αυτά που ψάχνουμε μπορεί να σωθεί πια;

Και περνιόμασταν και για έξυπνοι, βρε μαλάκες, με Ασκητικές και Bukowski, με Robbins και Tea Party και Ν.Ν. και Fates Warning...Τι να πουν και οι ηλίθιοι τότε.

fakebook

Ένα κομμάτι βαθιά μέσα στην καρδιά μου κάτω από το σκληρό μου αντικοινωνικό φλοιό, μαζί με το αριστερό μου χέρι το οποίο είναι παραπονεμένο διότι δεν συμμετέχει στη σεξουαλική μου αυτοϊκανοποίηση, απαιτούν να κάνουν facebook.
Αυτά τα δύο μέρη του σώματος μου κάνανε ανταρσία. Το κομμάτι της καρδιάς μου, λίγο ευκολόπιστο παρασύρθηκε από τις υποσχόμενες ιστορίες των φιδεμπόρων-μισογύνιδων πως έχουν γαμήσει τις μισές γκόμενες στο προφίλ τους.Το μεν χέρι μου καθότι και “αριστερό” θέλει να περάσει στην πράξη και να τεντώνεται σε κάθε ευκαιρία κρατώντας την τελευταίας τεχνολογίας ψηφιακή φωτογραφική μηχανή και να αποθανατίζει το μισό κεφάλι μου μαζί με άλλα μισά κεφάλια κοτσάροντας τη γενική λεζάντα: περάσαμε καλά στο/στη(επιλέξτε μέρος) μαζί με τις/τους(επιλέξτε κοινωνική ομάδα).

Roads to Madness

Most of this is memory now
I've gone too far to turn back now
I'm not quite what I thought I was but
Then again I'm maybe more
The blood-words promised, I've spoken
Releasing the names from the circle
Maybe I can leave here now and, oh
Transcend the boundaries

For now I'm standing here
I'm awaiting this grand transition
The future is but past forgotten
On the road to madness

Time measures rust as it crawls
I see its face in the looking glass - stop!
This screaming laughter hides, the pain of its reality
Black, the door was locked I opened
And now I've paid that price ten-fold over
Knowledge - was it worth such torment?
To see the far side of shadow

And still I'm standing here
I'm awaiting this grand transition
I'm a fool in search of wisdom
And I'm on the road to madness
Yes, I'm on the road to madness

I'm awaiting endlessly
Pounding rhythms echo me
Won't you take me somewhere far beyond the void

And still I'm standing here
I'm awaiting this grand transition
Maybe one day, oh I'll meet you, and we'll
Walk the roads to madness
Yes, we're on the road to madness

Oh, I think they've come to take me
I hear the voice, but there's no-one to see
I can't scream, too late it's time

Stay on the course to pass
You'll never find the answer
To a place where darkened angels seemed lost and never found
Scream to see the light of
Forming figures fast behind you
Lay the past in the wind to spin
And your fate will sail beyond the open plains
Sail with angels onward
Live or die for the chosen one said
Saber sights cast a spell behind you
And they lock in all around

Free the scene insider
Never looking back to find why
Ride a course till the end of time
And you'll stand atop the gate
Laying waste in a path recited
Fighting force won't avenge the guided black wing
Oh, electric might poses fright inside me
Seeing light at the end of sight reminds me
I've passed away

Queensryche, from the album "The Warning" (1983).