Friday, May 21, 2010

Τρύπα Αριστερά




Μήπως φαντάστηκες τον τελευταίο ήχο σαν ένα όπλο;
'Η σαν ένα παρ-μπριζ που θρυμματίζεται;
Μήπως σκέφτηκες ποτέ ότι το τελευταίο πράγμα που θα ακούσεις, καθώς ξεθωριάζεις, θα είναι ένα τραγούδι;


Είπες ότι το αξίζω.

Είπες ότι είμαι ηλίθιος.

Ότι οι σκέψεις μου είναι μαύρες σαν κάρβουνο,
κι η πουτάνα η Ρωσία με τον πάγο, μου ανοίγει τρύπες.


Είχες ποτέ την αίσθηση ότι έχεις ξανάρθει εδώ;

Πίνοντας το δηλητήριο με τον τρόπο που σε μάθανε;
Κάθε σκέψη στη ζωή σου αρχίζει από εδώ,
και οτιδήποτε ήξερες μέχρι τώρα ήταν λάθος;

Δεν μπορώ να σταματήσω να είμαι...αυτός ο μαλάκας που έφτιαξα.

Κι αν φωνάξω, δε θέλω να με σώσεις.

Θέλω να μου πεις γιατί γυρίζω ακόμα σπίτι με μια τρύπα εκεί που, κανονικά, θα έπρεπε να έχω καρδιά.

Θέλω να μου πεις γιατί θέλω να ηρεμήσω, και όχι να γαμήσω.


Τίποτα δε λιώνει στο κρύο,
κι η πουτάνα η Ρωσία με τον πάγο, μου ανοίγει τρύπες.

No comments: