Ιδρύθηκε το 1878 υπό το όνομα Newton Heath L&YR F.C. Από το 1902, όταν και μετονομάστηκε σε Manchester United, μέχρι και σήμερα, η συλλογή τροπαίων μοιάζει το ένα και αποκλειστικό χόμπυ του -κατά πολλούς- μεγαλύτερου συλλόγου στον κόσμο. Σίγουρα; Όχι βέβαια. Η United πρόκειται για μία από τις πιο αγαπημένες και ταυτόχρονα τις πιο μισητές ομάδες που έχουν πατήσει ποτέ τα γήπεδα αυτού του πλανήτη. Οι λόγοι για τους οποίους συμβαίνουν και τα δύο είναι απλοί.
Πρώτα απ'όλα, η United συμβολίζει το καλό και το ωραίο στο ποδόσφαιρο. Αυτοί που θα πέσετε να με φάτε, κρώζοντας υπόκωφα για την "κωλοφαρδία" της Βαρκελώνης το '99, σκεφτείτε αν θα προτιμούσατε να το πάρει μια από τις πιο αναιμικές Bayern όλων των εποχών (τελικά τα κατάφερε δυο χρόνια αργότερα, όταν η πιο θεαματική Valencia όλων των εποχών κατάφερε να χάσει πέναλτυ για να το πάρουν οι εμπερότατοι Γερμαναράδες) και μάλιστα με γκολ από στημένη φάση. Μήπως ξεχνάμε τι ποδόσφαιρο είχε παίξει όλη τη χρονιά και τα κρίνουμε όλα από 2 μαγικά λεπτά καθυστερήσεων;
Η αλήθεια είναι πως ο τρόπος παιχνιδιού της Manchester υπό τον Sir Alex, ο οποίος αποκατέστησε το επιθετικό ποδόσφαιρο που ήταν το στυλ της ομάδας από την εποχή του Sir Matt Busby, είναι ο λόγος για τον οποίο βλέπουμε ποδόσφαιρο. Φυσικά και παίζουν και άλλες ομάδες όμορφα, ίσως κατά καιρούς και ΠΟΛΥ καλύτερα (όπως η φετινή Barcelona), αλλά σκεφτείτε εδώ και πόσα χρόνια βλέπετε τη United να πρωταγωνιστεί και ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ να αποδίδει και ωραία, γρήγορη, επιθετική μπάλα, πόσες γενιές παικτών που μυήθηκαν και μυούνται σε αυτό το θεαματικό στυλ.
Δευτερευόντως, το να είναι κανείς οπαδός της United έχει να κάνει και με την ιστορία της-ξέχωρα από τις επιτυχίες. (Είναι πολύ εύκολο να είσαι Ολυμπιακός στα 90's, έτσι δεν είναι;) Το να υποστηρίζεις αυτή την ομάδα έχει να κάνει αφενός με την περηφάνεια. Με το να είσαι περήφανος ότι φοράς τα χρώματα μιας ομάδας που κάποτε διαλύθηκε σχεδόν στα εξ ων συνετέθη από την πουτάνα τη μοίρα (Μόναχο), κι όμως ξαναστήθηκε στα πόδια της. Με την περηφάνεια ότι η οπαδική φανέλα που φοράς εσύ, τιμά κάποιους παίκτες που δε σταμάτησαν να παλεύουν σαν σκυλιά μέχρι να σφυρίξει ο διαιτητής, και ανταμείφθηκαν με ένα treble γι'αυτό. Με την περηφάνεια ότι κάποιοι παίκτες αυτής της ομάδας αποφάσισαν να δώσουν τη ζωή τους σε αυτόν το σύλλογο, και να παίξουν όσο βαστάνε τα πόδια τους μόνο για τη United και για κανέναν άλλο. Και γιατί στους χαλεπούς αυτούς καιρούς, υπάρχει μια τιμή και μια περηφάνεια να στηρίζεσαι ως ομάδα στις ακαδημίες σου-νομίζω.
Φυσικά, υπάρχει πάντα κι η άλλη πλευρά. "Οι κωλόφαρδοι", "ο μαλάκας ο Ferguson" και τα λοιπά γνωστά και τετριμμένα. Κατ'αρχάς, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι κανείς δεν αγαπάει αυτόν που...κατάλαβες τώρα. Όποιας ομάδας και να είσαι οπαδός, κάπου θα σε έχει περιποιηθεί η United τόσα χρόνια. Αν δε τυγχάνεις από αυτούς τους ωραίους τύπους που γουστάρουν την ιστορική ομάδα του λιμανιού του North West (μη λερώσω και το στόμα μου βραδιάτικα), την "είμαστε 20 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα ενώ έχει πάρει ακόμα και η Blackburn", την "68-59", ε σε καταλαβαίνω φίλε μου. Το ποδόσφαιρο είναι πάθος και σου είναι αδύνατο να μας αγαπήσεις. Ούτε κι εμείς σε αγαπάμε, κι ας είσαι η καλύτερη μας ερωμένη εδώ και δύο δεκαετίες. Κανένας bostero δεν αγαπά τη River, κανένας βάζελος τον Ολυμπιακό and so on. Some things go natural.
Κάποιοι μας θεωρούν τυχερούς, κάποιοι δε γούσταραν τον Cantona, μετά τον Becks, τώρα τον Cristiano, κάποιοι δεν αντέχουν την εγγλεζόφατσα του Sir Alex, όλοι όμως δεν αντέχουν το γεγονός ότι οι δικές τους ομαδούλες δεν είχαν και δεν έχουν τη διάρκεια που έχει η United. Όλοι επιθυμούν τη συντριβή αυτής της ομάδας, τον εξευτελισμό της, μήπως και ξεχάσει ο κόσμος τα ξεφτιλίκια που τους έχουμε κεράσει. Δεν πειράζει ρε παιδιά. Στο θέατρο των ονείρων μας είστε πάντα ευπρόσδεκτοι-ως τροφή για τα θηρία, κατά μίαν έννοια. Να θυμάστε πως τίποτα δεν τελειώνει μέχρι να βγει η χοντρή να τραγουδήσει και όλα θα πάνε καλά.
σ.σ. Οι απόψεις των ιθυνόντων του blog δεν ταυτίζονται σε καμία περίπτωση.
7 comments:
ierosilia...
re baglamatziko, re atheofove post gia th united sto blog eleos.
nai re pezete gamath bala,alithia.
alla iste k ligaki kolofardakia alithia k afto.
cantona respect den ton ezisa alla ton sevomai.
cristiano polu kalos pexths an ixe k mialo k den ekane mlkies tha esperne.
nai sas misoume oloi xaxaxa
eftixws pou se k vazelos gti merikoi einai k gavroi k manchester :p
dax gia th liverpool varimai na sou lew, ofilis sevasmo opws k na xei to prama(k mhn rwtiseis ti omada eimai fetos, paliose)
etoimazw arthro you'll never walk alone XAXAXAXa plakitsa
να πω και γω δυο πραγματακια για την Man.U.
Κατ' αρχήν μιλάς νομίζω αρκετά υποτιμιτικά για την Liverpool (αν και εγω δεν ειμαι οπαδός της) και φυσικά κάνεις ΜΕΓΑ λάθος. Σκέψου ότι μέχρι πέρυσι είχες τα ίδια Πρωταθλητριών με την Νότινγχαμ... Να μην αναφέρω πόσα έχει η Liverpool... Άρα είναι πολύ ατυχής η σύγκριση που κάνεις ιδίως με βάση τους τίτλους.
Κατά δεύτερον, τα πρώτα 5 χρόνια που ήρθε ο μεγάλος σας Sir.Alex μήπως θυμάσαι σε ποιές θέσεις βολόδερνες ?
Μήπως θυμάσαι ότι ήσουν στο χείλος του υποβιβασμού και ήταν έτοιμος να μαζέψει βαλίτσες ο Sir ?
Τώρα για την παρουσία στο γήπεδο είχε την τύχη να του βγούν κάποιοι παίκτες ηγέτες που εάν τους αφαιρούσες η ομάδα πιθανότατα θα κατέρεε: π.χ. G.Best, Cantona, Beckam, VanNisterloy, Ronaldo... Σίγουρα λοιπόν εάν δεν πέφταν τα φραγκάκια να υπάρχουν αυτοί οι παίκτες αλλού θα ήταν η ομάδα. Τώρα όσον αφορά αυτό που λές για το αεροπλάνο δεν είσαι η μόνη ομάδα που το έπαθες. Με τα λεγόμενά σου θα έπρεπε να είμαστε όλοι Τορίνο.
Και κάτι τελευταίο : Μήπως ξέρεις τι απεικονίζει το σήμα της Man.U. ? Θα μου πεις δεν έχεις πρόβλημα, εγώ όμως ρωτάω γιατί έχει το συγκεκριμένο σήμα ? κάποιος λόγος θα υπάρχει ... όπως για κάθε σήμα...
P.s.
a) O Ferguson den coachare pote ton Best.
b) O paikths legetai Van Nistelrooy ki oxi VanNisterloy.
c) O Beckam legetai Beckham.
Get your story straight/before you try to hate.
Λοιπόν να πω κι εγώ την πονεμένη μου γνώμη επί του θέματος:
Εγώ ήμουνα τιμημένη Νότιγχαμ Φόρεστ στα μικράτα μου, Κέβιν Φράνσις, Μπράιαν Κλαφ και τα μυαλά στα κάγκελα. Επειδή την έβλεπα στην τηλεόραση (έβλεπα κι άλλες όμαδες από Αγγλία, αλλά την Φόρεστ γούσταρα).
Ήμουνα και Άγιαξ λόγω του χαρακτήρα του συλλόγου και των απόψεων που εκπροσωπούσε και Μπαρτσελόνα για τους ίδιους ακριβώς λόγους.
Μετά μπατάλεψε η Φόρεστ, έπεσε κατηγορία, σταμάτησε να τη δείχνει η τηλεόραση κι εγώ έκοψα να βλέπω αγγλικό ποδόσφαιρο. Μέχρι που ήρθε η ταξιαρχία του Σερ Άλεξ -Γκιγκς (σχεδόν παραπληγικός), Σκόουλς (με μόνιμες κρίσεις άσθματος), αδελφοί Νέβιλ, Μπέκαμ κι ο Δανός κάτω από τα δοκάρια. Βάλε και τον Ιρλανδό κοπρίτη στο κέντρο -που έκανε μυθικούς τσαμπουκάδες! Μπροστά ο Κόουλ και μετά ο Γιορκ -γκολομηχανές! Με τον σγουρομάλλη δολοφόνο με το αγγελικό πρόσωπο και έρχεται από πάγκο και να γράφει! Τέτοια ομάδα δεν είχα ξαναδεί φιλαράκι -εντάξει, ο Άγιαξ είχε τρομερά ταλέντα αλλά τα πούλαγε πριν ωριμάσουν, η Μπάρτσα έπαιζε κατά καιρούς ωραίο ποδόσφαιρο αλλά ήταν εκείνα τα χρόνια Ολαντόνα κι όχι Μπαρτσελόνα...
Οι μάγκες του Σερ Άλεξ με κάνανε φανατίλα Μάντσεστερ.
Και χάρηκα όταν ήρθε στην ομάδα ο Ρίο ο τυπάκλας κι ο ΓουΡούνι -ταιριάζανε στο στυλ. Αυτός όμως ο κλαψομούνης ο Κριστιάνο μου γυρίζει τ΄άντερα, να τον πουλήσουν να ησυχάσουμε. Κι ο Κορεάτης με χαλάει κάπως.
Αλλά φίλε -μόνο ένα γήπεδο στον κόσμο μπορεί να λέγεται "Θέατρο των Ονείρων" αν λέει αυτό κάτι.
Τελεία.
Agori mou esy!! :P Egw ws mikroteros, egina epishs Manchester apo th genia tou Sir Alex, kai malista sto deutero miso (poly ligo 8ymamai Cantona p.x.). Sta legomena sou symfwnw ena pros ena, ektos tou Cristiano. Den ton exw 8eo opws kapoioi alloi, mas exei kselaspwsei polles fores omws kai perysi travikse poly koupi se premiership kai ch.league. Alla de 8a pe8anw an ton poulhsoun. Eidika exontas akousei kati fantasiwseis peri Kaka kai Benzema...O Koreaths axrwmos/aosmos, mpalwnei opou prepei. Ki opoios prosferei, euprosdektos.
Twra to no.7 einai allh istoria...
Molis isofarises th gaurosynh sou :)
Κοίτα -γαύρος, εντάξει, αλλά αυτά είναι για να βγάλουμε τη φανατίλα μας. Αν θέλουμε να δούμε μπαλίτσα, μόνο κατά την αλλοδαπή κοιτάμε. Ο Κριστιάνο καλός χρυσός είναι, έχει τις χάρες όλες και να τον χαίρεται η μανούλα του -αλλά για Γιουνάιτεντ δεν κάνει. Είναι πολύ τσαμπουκαλίδικη η ομάδα, πολύ μπρουτάλ για τη φατσούλα του. Η φανέλα με το 7 μετά τον Μπεκς θα μπορούσε να πάει μόνο στον Μέσι (αν μιλάμε για μεταγραφές) ή να δωθεί σε πιτσιρίκι από τις ακαδημίες κατά τη γνώμη μου. Γιατί, ας μην ξεχνάμε, η Γιουνάιτεντ είναι μοναδική ΑΓΓΛΙΚΗ ομάδα που συμμετέχει στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Υ.Γ.: Είδα χτες τη Μπάρτσα με την Τσέλι και έχω να πω το εξής. Οι Μπλε δεν αξίζουν να περάσουν στον τελικό -κάθονταν όλοι (πλην Ντρογκμπά) από το κέντρο και πίσω για να κρατήσουν το 0, τέτοιο ταμπούρι είχα να δω από την εποχή που έπαιζε το Σαλβαδόρ με την Αργεντινή! Γκους Χίντιγκ κι αρχίδια μάντολες -δεν μπορείς να έχεις το ρόστερ της Τσέλσι και να παίξεις με 10 παίχτες άμυνα ρε ξεφτίλα!
Merseyside are ya listening,
We're gonna keep our trophy glistening,
Coz we're top of the Prem and your second again,
Walking in a Fergie wonderland!
Post a Comment