The Downward Spiral

Ομηρικές μάχες για ένα μπιτόνι ή πολλές φορές και ένα πλαστικό μπουκάλι βενζίνη. Μάνα, που ζω; Πόσο απέχει η Αγκόλα, πόσο η λειψυδρία, πόσο ο πόλεμος του νερού και του φαγητού;
Πίσω από την πόρτα σου, οι λίγοι οπλίζουν κι οργανώνονται να σπάσουν πόρτες. Νομίζεις πως μπορείς να ακούσεις την ανάσα της κατάρας του νεοφιλελευθερισμού στο διάδρομο σου. Ακόμα και στην Ευρώπη που σου τάξανε για μέτρο προόδου, οι μισθωτοί αγκομαχούν για να τα βγάλουν πέρα, το κεφάλαιο και η συγκεντροποίηση του δεν έχει πατρίδα ρε φίλε.

Η δουλειά δεν είναι ντροπή, λένε. Είναι μαλακία. Ή μάλλον θα ήταν μαλακία, αν όντως υπήρχε. Γιατί πουλάς τη ψυχή σου στο διάολο, τον κώλο σου στο παζάρι για να αποκτήσεις τα εφόδια μέσω μιας σάπιας εκπαίδευσης, για να φας τη ζωή σου ψάχνοντας να τη βρεις. Κι όταν υπάρχει, σε αναγκάζει να καταργείς ο ίδιος αυτά που γιορτάζεις την Πρωτομαγιά στην εξοχή με τα παιδάκια σου-όταν φυσικά ξέρεις τι γιορτάζεις, έτσι; Αφού δε βγαίνεις αλλιώς ρε φίλε, το ξέρω, μη μου παραπονιέσαι.

Μη μου παραπονιέσαι όμως και για αυτούς εξαιτίας των οποίων στήθηκες 4 ώρες στο βενζινάδικο, σαν στους πρόποδες του Τρίτου Κόσμου. Οι απεργοί; Χα, αύριο θα είσαι εσύ που θα την κάνεις, και θα σε καταριούνται αυτοί που θα κρατάς ομήρους. Δεν το βλέπεις; Μας βάζουν να κατηγορούμε ο ένας τον άλλο. Όπως όταν μας κάψανε ζωντανούς-τα ξέχασες; "Το πράσινο καίει πράσινο". Τα έλεγα και τότε, νόμιζες βαρέθηκα να σου φωνάζω; Όχι δα. Πρώτα εσύ θα βαρεθείς να με ακούς, πριν σωπάσω εγώ.

Κι η Ευρώπη που σου τάξανε, μια κλίμακα χάος πάνω από εσένα. Δήμαρχοι-φυσικοί απόγονοι του φασισμού, αιρετές νεοφιλελεύθερες χούντες παντού, βασιλιάδες-ΜΑ,ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ; Εκατοντάδες χρόνια, δεν έχεις απαλλαγεί από τα αυτονόητα;
Το πετρέλαιο, λες και είναι χρυσάφι. Και μετά, θα 'ναι σαν να είναι ανθρώπινη ζωή, ανεκτίμητο, αίτιο πολέμου. Λένε πως, σαν έχεις γεμάτο το στομάχι, όλα σου φαίνονται εύκολες αμπελοφιλοσοφίες και κουβεντούλα να περνάει η ώρα. Λένε πως αν δεν πεινάσεις, όπλο δεν πιάνεις στο χέρι. Ε, θα σε κάνουνε να πιάσεις, να το ξέρεις. Αν όχι αύριο, τότε μεθαύριο, κι αν όχι τότε, τότε κάποτε.

We are falling over the ends of the earth
So gather your sons and daughters before you
And tell them that these are the final days of all
Preach to the paupers
And sing to the slaves

I see you've chosen to loose your faith
To burn your bridges and lose your way
From mountain top to valley deep
From shore to cursed shore
What Nation, what State what Land is this?
The wretched Tribe of Nero...

Sing Sing Sing to the Slaves
Sing to the Slaves that Rome Burns

Are our bones not dust?
Is our Blood not Poison?
On my knees in the black light
Praying for Salvation, bitter Redemption
So throw your dice and cast your shadow
You may look away
But your children will not...

Όταν κοιτάς από ψηλά, σαν ζωγραφιά σου μοιάζει άλλα δε βλέπεις και τι ακριβώς. Είναι σκούρο όμως, έτσι δεν είναι; Έχεις χρόνο πριν πέσεις, δεν πέφτεις ευθεία αλλα σε κύκλους. Προετοιμάσου. Μάθε τι έρχεται. Πριν σου σπάσουν την πόρτα να μπουν μέσα, εσύ να τους περιμένεις και να μη σε πάρουν με κάτω τα χέρια.
Όχι πάλι, ρε γαμώτο.
Όχι πάλι.