No Rest

Όταν υποφέρεις από μια πάθηση, είναι κακό να ξεχνάς τα φάρμακα σου.

Τάδε έφη Frank Miller δια στόματος τρισμέγιστου Marv στο "Just Another Saturday Night", μην αμφισβητήσουμε και τα Ιερά Ευαγγέλια τώρα. Κι εσύ μάγκα μου, υποφέρεις από ζωή, ασθένεια ανίατη και θανατηφόρο, αμελείς να κουμπώνεσαι, λούσου αϋπνία τώρα. Δεν είναι θέμα αϋπνίας όμως, αφού ούτως ή άλλως δε βρίσκεις ησυχία ποτέ και πουθενά, το κουρασμένο κέλυφος δεν είναι το πρόβλημα-τουλάχιστον όχι το βασικό.

Τέσσερις η ώρα το πρωΐ, κι ακόμα δεν μπορούμε να κοιμηθούμε. Γυρνώντας από δω, γυρνώντας από εκεί, μέσα στον ιδρώτα.

Τάδε έφη Justin Sullivan δια στόματος ιδίου στο "No Rest For The Wicked". Όλες αυτές οι νύχτες του ουίσκυ και λοιπά, κάτι θα έχεις ακούσει/δει/ζήσει. Κοιτάζω μια γρήγορη μέσα-έξω, μέσα πλέω σε μια μπύρα και λίγο κρασί, έξω σε μια μασίφ λίμνη από τίποτα-αφού ό,τι δεν μπορώ να δω ξέρω πως δεν υπάρχει. Ένα κρεβάτι σίγουρα υπάρχει γιατί έχω χυθεί επάνω του αλλά στροβιλίζεται μόνο του, νομίζω σε ένα υπέρτατο παγωμένο κενό. Μέσα-έξω. Γιατί;

Γιατί ρωτάς γιατί, πόσες φορές έχεις πάρει απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις; Δεν υπάρχει γιατί, μια πάθηση είναι όλα κι εσύ είσαι ένα γαμημένο πρεζόνι, μια έξοδος κινδύνου πάντα στο πλάι αλλά κότα να τη χρησιμοποιήσεις, οπότε μετράς τις αιώνιες μέρες σου απερίσπαστος-περίπου. Και ψάχνεις πότε τελειώνει το παραμύθι, πότε θα έρθει εκείνη η νύχτα που δε θα ξημερώσει για να μη σε νοιάζει η αϋπνία. Στο μεταξύ, σου επιτρέπεται να γεμίσεις την ποινή σου με πράγματα που θα σε κάνουν να ξεχαστείς, όλοι οι φυλακισμένοι κάτι κάνουν, άλλος ξυλόγλυπτα, άλλος λαμπτήρες, ζωγραφίζουν, γράφουν. Μορφώσου, δούλεψε, κάνε ότι μπορείς για να μην κοιτάς τα κάγκελα, μπας και πιστέψεις σαν κι εμένα πως τίποτα δεν υπάρχει παρά μόνο όταν το κοιτάζεις. Μα να ξέρεις πως ό,τι και να κάνεις δε θα βρεις ησυχία πουθενά, γιατί εδώ μέσα είναι φυλακή, και κάθε μέρα κάποιον θα βιάσουν, κάποιον θα σκοτώσουν, και θα φοβάσαι πως ο επόμενος είσαι εσύ. Και θα αρματώνεσαι και θα λες "ελάτε ρε πούστηδες", αλλά οι πούστηδες ξέρουν πως δε χρειάζεται, μπορείς και μόνος σου να σε βιάσεις και γαμάς και καλύτερα, μπορείς και μόνος σου να σε σκοτώνεις και είσαι και ερασιτέχνης άρα επώδυνος φονιάς.

Θέλω να κοιμηθώ, το καταλαβαίνεις;
Δεν είναι κούραση αυτό που νιώθεις. Δε φταίει το σώμα σου που το περιφέρεις άσκοπα εδώ κι εκεί.
Τι σκατά έχω κάνει και πρέπει να τα περνάω όλα αυτά;
Είσαι άνθρωπος.